oczywista oczywistość - nie ma wątpliwości, że to ulica Wzgórze. Poprawione! Dzięki!

W latach 60., być może też wcześniej, w tym budynku działała restauracja "Podhalanka" (oczywiście "uspołeczniona"). Był to lokal klasy średniej, żadna mordownia, ale też nie luksus. Z końcem lat 60. w budynku doszło do eksplozji gazu i powstała obawa, że naruszona została jego konstrukcja. Pęknięcia murów zaopatrzono gipsowymi plombami, które miały wykazać, czy następują dalsze przesunięcia; dotyczyło to części bliższej Podcienia. Plomby nie pękały, więc budynek poddano remontowi i przywrócono do użytkowania. Wybuch zakończył chyba działalność "Podhalanki" (chociaż chyba nie był związany z reatauracją) - szczegółów już niestety nie pamiętam... Jeśli coś pokręciłem, proszę o korektę.

Pamietam ze Podhalanka byla przez pewien czas lokalem z zoltymi firankami. Starsi wiedza, co to oznaczalo. Zostalem tam podstepnie zwabiony, na krotko przed moja banicja, na nieformalna rozmowe, de facto przesluchanie. Alfred Korzeniowski - Bornheim

Ad post p. Alfreda Korzeniewskiego. O tym charakterze restauracji nie wiedziałem, czy raczej nie zdawałem sobie sprawy - w połowie lat 60. miałem lat 10. Bywałem wówczas w Podhalance prawie codziennie, na obiedzie z ojcem. Fakt, że lokal był przestronny i dosyć tłoczny, różne rozmowy mogły być prowadzone po kątach.

Zwróćcie uwagę na drzewa. Piękne niskie klomby a nie ten shit co dziś

Restauracja miała jeszcze inne nazwy Przed wojną "Prazdrój Pilzneński" A Do końca wojny "Beskiden Gold" Potem "Podhalanka" ,"Italia","Karczma Słupska", i ostatnio "Number One" Pozdrawiam Galernik

Po No One była jeszcze Masala

Alfred Korzeniowski,po wkroczeniu Niemców do Bielska we wrześniu 1939 roku restauracja"Mieszczańska"została odebrana wcześniejszym właścicielom Emilii i Albinowi Herzyk. Całą restauracją zarządzał"Treuhander"Gustaw Raszke i on wydawał zlecenia dotyczące dekoracji sal i treści znajdujących się wewnątrz jak i na zewnątrz restauracji.Umieszczanie napisów było realizowane wyłącznie na rozkaz"Treuhandera".Emilia i Albin Herzyk nie mieli na to wpływu gdyż zostali pozbawieni wszelkich praw w procesie zarządzania restauracją. Każdy ich krok i ruch był obserwowany przez Niemców.Restauracja była pod zarządem "Treuhandera" do wiosny 1940 roku potem została odzyskana.Zarzuty nieznanych bliżej osób były krzywdzące i niesłuszne. Albin Herzyk wg.posiadanych przeze mnie dokumentów posiadał Obywatelstwo Państwa Polskiego(zapisane we właściwym rejestrze w roku 1946).Z początkiem 1940 roku z inicjatywy śp.profesora Józefa Hessa został założony tajny Komitet niesienia pomocy sierotom i wdowom po pomordowanych w obozach koncentracyjnych Polakach.Od powstania Komitetu aż do grudnia 1944 roku czynnym członkiem tego Komitetu był Albin Herzyk,restaurator w Bielsku-Białej przy ul.Wzgórze 3.Dzięki działalności tego Komitetu niejedna rodzina wyratowana została z ostatecznej nędzy i mogła przetrwać wojnę.Za przynależność do tego Komitetu i współpracę groziła kara śmierci lub wysyłka do obozu koncentracyjnego.