Dodałbym, że wspomniany okazały budynek to tzw. Dom Urzędniczy ul. Kościuszki 11, do niego przylega piętrowy dom Nr 9 ze sklepem rzeźniczym Najgera, który nie mogąc się pogodzić z prześladowaniem go przez Niemców jako Żyda - odebrał sobie życie, dalej dom w którym mieszkał Tadzio Patan, którego Ojciec - policjant konny zginął z rąk Sowietów, po wojnie Tadeusz był reporterem "Kroniki Beskidkiej"; tam też znajdował się sklep towarów kolonialnych Ebla - obecnie wejście zamurowane. Pamiętam Ich jak dziś: Pan Najger postawny, czerniawy, w śnieżnobiałym fartuchu i cyklistówce, uczuciowy, uprzejmy dla każdego: dorosłego i dziecka, Polaka i Niemca; Pan Ebel szczupły, w brązowym fartuchu, miał ciastka podobne do cieszyńskich Elite, ale o niepowtarzalnym smaku, gdy przyszli Niemcy i zabrali mu sklep - wszystko porozdawał okolicznym dzieciom; gdzie i jak zginął ten przyjazny nam człowiek - wolę nawet nie myśleć ... Co dziwne, w Gminie Żydowskiej nie znalazłem żadnego śladu po tych bielskich Żydach: Najgerze, Eblu, Ruthinie (ul. Kościuszki 11b), Ralfie Brennerze (Al. Sułkowskiego), nie wiedział też nic o nich znany bielski judaista p. Proszyk! Został po nich głuchy, drwiący śmiech pokoleń ...

Nie zgodzę się z ostatnim zdaniem. Mój przyjaciel zawsze powtarza, że internet jest gorszy niż IPN, bo wszystko zostaje w nim na zawsze. Tylko jest lepiej skatalogowane. Dzięki Twojej notce Pan Najger, Ebel i inni w wirtualny sposób spotkali się dziś z nami. I choć pewnie nie mogliby zrozumieć znaczenia słowa "wirtualny", to myślę, że byliby zadowoleni z takiego epitafium na Ich cześć.

Bardzo pocieszające, co napisał "kosamaxi", wielkie dzięki! Z jednym niestety zastrzeżeniem: Beskidia jest jednak forum elitarnym, znanym li tylko zapalonym miłośnikom Ziemi Bielskiej, amatorom jej fascynującej historii ... Przywrócenie pamięci dotyczy zresztą nie tylko bielskich Żydów: kto np. wie gdzie mieszkał i działał niewykle dla Bielska zasłużony Eduard Schnack (1853...1941), współtwórca i sponsor Muzeum Miejskiego, Rynek Nr 9 (II. piętro budynku policyjnego) oraz alpinarium na Szyndzielni z unikalnym zbiorem roślin alpejskich, ewangelika - ale m.innymi donatora rozbudowy Kościoła Św. Mikołaja? A kim był z zawodu? Ano mistrzem kominiarskim i ta prosta proweniencja była cechą bodaj najbardziej charakterystyczną dla ludzi zasłużonych dla Miasta, dziś najzupełniej zapomnianych, żadnych tam tablic pamiątkowych, nazw ulic, placów czy choćby skwerków. Z refleksją końcową nie będę się już powtarzał ...

Czy ma być Biała czy Białka? Jak jest poprawne?

Geograficznie: Biała. Jednak w tradycji językowej utrwaliła się "Białka", więc obie formy są prawidłowe i współistniejące.

Tuszę, że Sz. Autor o trudno rozpoznawalnym nicku "korzeniowski" (prywatnie mój Brat Alfred!), nie weźmie mi za złe poniższe uzupełnienie opisu! Oprócz mojej, gdzieś dziewięcioletniej osoby na tym zdjęciu wykonanym chyba przez naszego ŚP Ojca Józefa, figurują nasi niezapomniani koledzy - od lewej: Fritz i Karli Oelschlägerowie, także mieszkańcy Domu Urzędniczego (naonczas Beamtenhaus!). Fritz najlepszy przyjaciel Alfreda, Karli - mój kolega, oprócz nich była jeszcze gdzieś 14-letnia wtedy Toni i malutka Erika. Z powodu tej Toni Oelschlägerowie wyewakuowali się na Zachód przed nadejściem frontu: prawda o sowieckich masowych gwałtach na najmłodszych nawet dziewczętach, była od masakry w Nemmersdorf (Prusy Wschodnie) powszechnie znana... Po wojnie wrócili do Bielska, przedwojenni polscy pracownicy inżyniera i przedsiębiorcy autobusowego Oelschlägera obronili tę rodzinę przed władzami polskimi, dostali mieszkanie w ... Domu Urzędnicczym (z którego wcześniej LWP wyrzuciło wszystkich lokatorów oprócz dozorców Janułów!), a Inżynier Oelschläger objął odpowiedzialne stanowisko w przemyśle maszynowym, bodaj późniejszej Inducie. Fritz który berdzo dobrze znał język polski (z Ojcem swojej Matki mógł rozmawiać tylko po polsku!), chodził do bielskich szkół, a po ich absolwowaniu, sam zosta belfrem w jednej z szkół zawodowych! Po swym Ojcu oddziedziczył pasję modelarstwa maszynowego, którą podtrzymuje do dziś, mieszkając wraz z żoną Haliną w ... Ingolstadt, znanym z produkcji samochodów Audi! Koresponduje mailowo z Alfredem, mówi przepiękną, głęboką polszczyzną! Wspaniały Człowiek!

Niestety w ostatnich dniach dowiedziałem się, że o dziwo konserwator zabytków zezwolił na podniesienie kamienicy nr 13 do wysokości 5 pięter oraz przerobienie ulicy kościuszki tak żeby mogło parkować więcej samochodów. To niewątpliwie historyczne miejsce powinno być odtwarzane zgodnie z pierwotnym wyglądem. Nie rozumiem tej decyzji. Na podwórku kamienicy nr 13 do dziś niszczeją dawne zabudowania gospodarcze, które mogłby być pięknie odtworzone. W zeszłe lato za kamienicą nr 13 ścięto piękne wielkie zdrowe drzewo. Remont tam odbywa się metodą rabunkową....bardzo żal takich miejsc.