Parowy

Dla takich zdjec warto zerwac sie z lozka wczesnym niedzielnym porankiem i gnac przed komputer zeby zatrzymac sie nagle w innej niedzieli oddalonej o dziesiatki lat. W powietrzu czuc wczesna wiosne, na jabloniach widac paki kwiatow a na zmeczonej zima trawie pierwsze mlecze. Listopadowym poranekiem tamta wiosna jest jeszcze bolesniej odlegla. Swiatecznie ubrane dzieci pewnie wrocily wlasnie z pobliskiego kosciola ale przedtem wiazanie pieknych poczwornych kokard kosztowalo mame i corke duzo nerwow:). Po dlugim podjezdzie do stacji B-B Gorne pociag zdaje sie juz zjezdzac w dol w strone Wapienicy. Czy jest to moze przejazd przy ulicy Pod Grodziskiem?

W prawo dojdziemy do ul.zielnej(os Kopernika)w lewo w dół do starego bielska dróżka do ul.kołodziejska lub zimowa,z lewej za chłopcem stromy "stok saneczkarski" zwany przez nas "sztekla" konczący się w potoku starobielskim...jak ktoś nie wychamował

Znalazlem ulice Zielna na Google`u - bardzo dziekuje. Nie znalem niestety terenow polozonych blizej Wapienicy - bardzo lubilem za to wysiadac z pociagu na uroczej stacyjce Bielsko Biala Gorne i isc ulica Wita Stwosza w gore zostawiajac za soba podmiejskie pola i ogrodki zeby krok po kroku zanurzyc sie w miasto. Chetnie poznam blizej rejony ulicy Zielonej proponuje zatem wspolne zjezdzanie w pierwszy zimowy wieczor - przyniose ze soba nowiutkie saneczki i z gory zgadzam sie na siedzenie z przodu a Pan jako gospodarz bedzie siedzial z tylu i prowadzil. Pieknie bedziemy wygladali prujac sniezno-biale dziewicze przestrzenie zbocza naszymi czarno-srebrnymi blisko przytulonymi do siebie sylwetkami z dziko rozwianymi czuprynami siwych wlosow...przed strumykiem wyhamujemy:)

Faktycznie - idylliczne laski pomiędzy którymi wymarzone do saneczkowania, łagodnie spływające od torów kolejowych aż po Potok Starobielski łączki, wiosną naonczas tonące w pierwiosnkach. Naonczas, tj. pod koniec lat sześćdziesiątych! Tomek liczy teraz ponad pięćdziesiąt lat, Usi nie wypominajmy wieku... Jeszcze taka oto nostalgiczna uwaga: ówcześni P.T. Maszyniści, ZAWSZE odmachiwali pozdrawiającym im dzieciom!