Dlaczego nie podałem nazwy placu, na którym w roku 1961 władze miejskie postawiły pomnik naszego najznamienitszego Wieszcza? Powiem prawdę: nigdy ówczesna nazwa: Plac Obrońców Pokoju nie przeszła mi przez usta! Dla mnie były Plac Blichowy pozostał na zawsze Placem Gabriela Narutowicza, naszego pierwszego, zamordowanego przez nacjonalistę Prezydenta RP, przyjaciela Józefa Piłsudskiego. Stało się tak, po postawieniu na nim w 1928 roku jedynego Jego w Polsce pomnika, i to w mieście zamieszkałym przez większość niemieckojęzyczną, za pieniądze pochodzące z podatków wpłacanych przez przemysłowców i przedsiębiorców niemieckich i żydowskich… Pomnik rozebrany aż po postument niemal natychmiast przez okupanta niemieckiego, nie został odbudowany po wojnie przez władzę ludową, a zamysłowi jego przywrócenia miało zapobiec postawienie w tym miejscu pomnika Wieszcza – który z pewnością nie byłby przez nikogo kontestowany! I tak też się stało, nawet po upadku komunizmu – siłą nawyku starego sposobu myślenia, Włodarze Miasta nie przywrócili nazwę Placu Narutowicza, tylko przemianowali go na Plac Mickiewicza – choć w Bielsku mamy już Ulicę Mickiewicza! Poza wszystkim już, bielski pomnik Wieszcza nie bardzo się przysłużył PRL-owi, a to za sprawą Marca`68 i dejmkowskich „Dziadów”, kiedy to stosowne „organa” dzień i noc musiały go pilnować przed młodzieżą, usiłującą złożyć pod nim kwiaty, były za to aresztowania i kary. Naprawdę! Niektórzy z tych ludzi żyją i niejedno mogliby opowiedzieć. A na zdjęciu widzimy jak na dłoni ówczesną rzeczywistość stawiania pomnika, coś pięknego! Rzec można: „Jaki pan – taki kram”.