Ilustracja ciekawa, ale oparta raczej na miejskich legendach, które - jak wiadomo - nie grzeszą precyzją w datowaniu. Chełm wieży przedstawionej na powyższej ilustracji jako pierwsza z lewej znamy rzeczywiście z ryciny Samuela Johanny'ego, która powstała w 1801 roku. Możemy wierzyć, że twórca przedstawił ją wiernie - Johanny mieszkał przecież w Bielsku kilka dekad. Znał więc miasto od podszewki. Po pożarze, jaki miał miejsce 27 listopada 1750 roku kościół i wieżę odbudowano w stylu późnogotyckim. Wieżę nakryto baniastym hełmem w 1756 roku. Druga wieża na rycinie Konecnego to raczej rok 1833. To wówczas nakryto ją namiotowym daszkiem, który miał być jedynie rozwiązaniem prowizorycznym po katastrofie budowlanej i zawaleniu się wieży trzy lata wcześniej. Jak zwykle w takich sytuacjach rozwiązanie tymczasowe przetrwało wiele dziesiątek lat. Nawet pożary w 1836 i 1860 nie wymusiły w tym względzie żadnych zmian. Wieżę odbudowywano w tym samym stylu, a na jej szczyt uparcie powracał namiotowy daszek. Wieża kościoła przebudowana została w latach 1885-7. To wówczas nakryto ja wysmukłym hełmem, który na powyższej ilustracji Konecnego wieńczy trzecią wieżę. Tylko czwarta figura datowana jest poprawnie, bo w 1910 faktycznie oddano kościół w nowej, nowoczesnej, stylizowanej na wzory weneckie formie. Zatem podpisy pod wieżami powinny być kolejno: 1756, 1833, 1887, 1910. Inna rzecz, że ciągle tak mało wiemy o wyglądzie świątyni przed rokiem 1750, a więc przed tym feralnym podwójnym uderzeniem pioruna i tragicznym w skutkach pożarem. I o ile wiem, nie dowiemy się tego, niestety, zbyt szybko.