Mogło też być inaczej - Alfredzie: Zdjęcie wykonano w drukarni w momencie przeglądania przez pracowników pierwszego próbnego egzemplarza każdej gazety, tzw. "szczotki". Przecież nikt z tej piątki nie nosi stroju wyjściowego, lecz taki w jakim pracują pracownicy drukarni na swych stanowiskach! Hagiograficzne nagłówki do artykułów, zdjęć itd. to już robota całkiem innego pionu: tego od propagandy sukcesu.

ustawienie ludzi (zbyt wielu jak na drukarni - wówczas), sposób trzymania gazety (lewa reka drugiego z prawej wspomaga, aby róg gazety nie opadł) i samo wykonanie foto - ujęcie od góry, pomimo, że nie ma ludzi od rontu ujęcia. Ale mogę się mylić. Dziś to już bez znaczenia. Pozdrawiam.

Propagitka na 100 procent! Spędziłem wiele nocy w gazetowych drukarniach. Tam naprawdę wyglądało inaczej.

Gdy w tej chwili to piszę, nie ukazał się jeszcze mój poprzedni post, więc działam trochę "na pamięć", zatem sorry za błędy i powtórzenia. Ale do rzeczy. Cały nakład "Trybuny Ludu" drukowany był przez dziesięciolecia w jednym miejscu, w Zakładach Graficznych "Dom Słowa Polskiego" w Warszawie. Aby pokryć cały kraj nakładem, należało go podzielić na części. Bielsko, z racji odległości, mogło dostawać najwcześniejsze wydanie. No to, w przybliżeniu, aby TL znalazła się w kiosku w B-B o godz. 7 rano, musiała znaleźć się w miejscowej rozdzielni Ruchu o ca 5.00. Czyli w Katowicach ciężarówka musiała być najpóźniej o 2-3 (pamiętamy o pracach ręcznych, przekładaniu paczek itp). Czyli z Warszawy trzeba było wyjechać o 22. To oznaczało koniec druku o 20, zatem początek o 18. Redakcyjnie zamykano więc to wydanie o jakiejś 16.00 (tu kwestia aktualności, np. wyników meczów czy serwisu PAP, robionego wówczas pod Dziennik Telewizyjny, na 19.30). Były jeszcze kolejne wydania i do Katowic jechały jeszcze później inne ciężarówki i ta gazeta była troszeczkę uaktualniona. Trochę to uprościłem, stosowano jeszcze transport kolejowy (dłuższy czas!); w latach 70 zaczęto eksperymenty z drukiem w kilku miejscach; pierwotnie wysyłano z W-wy gotowe formy drukarskie (nonsens), później próbowano tzw. teletransmisji, a były to czasy przedinternetowe. Powyższy opis jest nieco teoretyczny, Bielsko dostawało aż do lat 70/80 wydanie TL tzw. antydatowane, czyli po prostu wczorajszą gazetę opatrzoną dzisiejszą datą (drukowano je na końcu cyklu i rozwożono spokojnie za dnia). Sfotografowany moment zachwytu nad gazetą z pewnością nie pochodzi z drukarni. Drukarze byli zmęczeni, brudni (farba tryskała na wszystkie strony), a często-gęsto także na dużej bani... PS Duża prośba do Beskidii - zróbcie coś, aby powiększyć pole edycji postów, bardzo trudno pisać, gdy widać tylko 3-4 wiersze.

Aby jednorazowo powiększyć pole komentarza wystarczy go rozciągnąć myszką za prawy dolny róg. Pozdrawiam

Przyznam, że najczęściej kupowałem piątkową Trybunę ale Robotniczą, z uwagi na czytelny program telewizyjny na cały kolejny tydzień, a Dziennik Zachodni z powodu rysunków niezapomnianego Gwidona Miklaszewskiego :D