Po upływie niemal półwiecza, znany prawie wszystkim „współczesnym moim” Plac Dworcowy w jego północnej części, obok zejścia z nowej, wygodnej kładki pieszej wiodącej od Dworca PKS ponad ulicą Warszawską i torami kolejowymi, aż na placyk przy Podwalu. I spójrz: ani śladu wspomnianego budynku przydworcowego, ani nawet tak praktycznego w miejscu publicznym o ożywionym ruchu – szaletu! Zapewne „przybytek” znajduje się obecnie w ładnie odrestaurowanym, zabytkowym budynku dworcowym (zbudowanym 1889 przez firmę budowlaną Carla Korna), podobnie jak całodobowa Placówka Pocztowa. Rzuca się w oczy różnica: o ile na zdjęciu archiwalnym mamy na niewielkiej przestrzeni jedenaście osób i zaledwie jeden samochód (chyba dostawczy!), to na zdjęciu współczesnym odwrotnie: czterech młodych obywateli gawędzi rozmieściwszy się swobodnie na dolnych stopniach schodów, a wokół parkują względnie znajdują się w ruchu dwadzieścia dwie – w większości wypasione limuzyny, wśród nich jedno auto policyjne!

Przybliżenie napotkanej przypadkowo grupki młodzieży skłania do refleksji: kto trafniej wyantycypował przyszłość: Wieszcz ADAM czy KRZYSZTOF KAMIL? „Młodości, ty nad poziomy wylatuj…” czy „na ziemię… zejdzie niebaczne na nic, nowe mrówcze plemię”?

Z witryny "Gazety Wyborczej" z widokówkowymi starymi polskimi (!) dworcami kolejowymi. A więc ten parterowy, stylowy budynek w północnej części Placu Dworcowego na 1. zdjęciu archiwalnym, to nie Fata Morgana!

Komentarze