Trudno winić obecnego właściciela budynku – bielski Zakład Gospodarki Mieszkaniowej za narastającą mizerię substancji mieszkaniowej: to nie oni przydzielają środki na remonty i konserwację, brak pieniędzy jest implikacją przyjętej przez Radę Miejską i Ratusz hierarchii celów! Wielokrotnie nagabywany i uniżenie proszony Kierownik Administracji ZGM nieodmiennie odpowiadał wzruszeniem ramion i konstatacją: „Brak środków – nie malujemy teraz korytarzy, ani nie odnawiamy fasad!” Aż wreszcie w 2014 roku zaświeciło słońce nadziei: wyremontowana miała zostać … piwnica, potem zgodzono się naprawić wraz z zawilgłym mieszkaniem parterowym także zdewastowany korytarz wejściowy, wreszcie całą klatkę schodową i uzupełnić ubytki tynku w fasadzie! Ale gdy już postawiono rusztowanie – oprócz naprawy i rekonstrukcji niektórych detali architektonicznych – pomalowano całość, a wraz z izolacją pionową od strony chodnika – wymieniono także wszystkie płyty chodnikowe, a nawet po konserwatorsku odnowiono dębowe drzwi wejściowe, wymieniono zasilającą instalację elektryczną i nawet założono domofon! I ktoś jeszcze śmie wątpić w cuda u nas? Porównajmy zdjęcia ukazujące naszą kamienicę Nr 7 z prywatnym budynkiem „Eurokliniki” Nr 9: konia z rzędem temu, kto teraz dostrzeże jakieś większe odchylenia! Ha – czyżby powrót do gierkowskiego „Polak potrafi”? Narzuca się myśl: gdyby tak jeszcze było można podobnie na całej uliczce…