Taki też był mniej więcej przed wojną i w pierwszych latach powojennych. Nie dostrzegam jedynie na trawniku przed płytkim basenem takich drewnianych leżanek, przy budowie których tuż przed wojną, przeszkadzałem troche niemieckiemu stolarzowi: grzebałem mu w skrzynce z gwoździami - a kto to lubi? W tej ciemnej przestrzeni pomiędzy "baraczkami" było przejście obok kas, dalej prysznic z wielką beczką pod wysokim sufitem, a jeszcze dalej okropnie prymitywne ustępy typu "plum!". Bliżej nas był bufet z adapterem (!) z którego przeboje typu: "Gdy tańczę z tobą - to świat się uśmiecha", "Są takie chwile, niezapomniane" no i "Przybądź do mnie, dam ci kwiat paproci" - coś pięknego! Pięknie było też w wodzie miernej dosyć ciepłoty i czystości: w płytkim basenie ze szpar pomiędzy deskami dna wypływały setki ... traszek: koloryt tego niezapomnianego kąpieliska! Słowo Harcerza: nie dostrzegłem ani jednej pijawki, no a żaby były rzadkością. Altanka na trawniku służyła jako osłona w razie nagłego deszczu lub zbyt silnego słóńca. Na tym właśnie Basenie Mama nauczyła mnie pływać: byłem tchórz i bałem się zacząć od strzałki, a nuż nogi poszłyby do gory, a głowy nie udałoby mi się podnieść nad lustro wody? Dwa lata później pływałem już swobodnie 1000 m, 2000 m - ale na Kąpielisku Miejskim... Sanacja, okupacja, komuna? Młodość, własna niewymagająca młodość się liczyła!

Obrócić należy zdjęcie "bartekkaszuba" a nie zdjęcie "drive", to pierwsze jest bowiem prawidłowe. Znam to kąpielisko coprawda dopiero od ok. 1936 r., nie mniej wiem co mówię.

Czyli wynika z tego, że altana była w czasach powojennych przeniesiona, bo pamiętam, że stała po wschodniej stronie kąpieliska za brodzikiem dla dzieci, mniej więcej w miejscu zaznaczonym na zrzucie z mapy. Oczywiście nie mam zamiaru, podważać Twojej niebywałej pamięci Drogi "korzeniowski", wszystkie tematy poruszane w naszych postach, komentarzach są w celu dobrego naświetlenia historii naszego miasta i wyjaśniania nieścisłości i spustoszenia, które czas robi ze wspomnieniami ;)