Na pierwszy rzut oka widok spod wzniesienia ul. Cieszyńskiej przed Browarem Miejskim w kierunku wschodnim niczym specjalnym nas nie zaskakuje, najbardziej jeszcze zupełnym brakiem parkujących lub przejeżdżających samochodów! Dopiero potem dostrzegamy ten trotuar ze starannie ułożonych, chyba jeszcze przedwojennych „perforowanych” płyt chodnikowych, a w przejeździe na podwórko ślusarni – z nienagannie ułożonej kostki granitowej, no i te oddzielające od jezdni rabaty równiutko przystrzyżonej murawy! Zauważmy też ten rząd dorodnych, młodych drzew liściastych ocieniających chodnik, po którym Alfred („korzeniowski”) prowadzi niewidomą Mamę na wizytę do Babci w Aleksandrowicach – ani chybi sytuacja poprzedzająca tę z ul. Aleksandrowickiej! Nic na tej niemal pustej, emanującej wrażeniem spokoju ulicy, nie wskazuje na krwawe wydarzenie jakie tu miało miejsce w dzień po wybuchu Wojny: wracający do domu (Nr 62 – obecnie Nr 70) mistrz ślusarski i radny miejski z ramienia Jungdeutsche Partei Ludwig Zangl, zatrzymany został podczas alarmu przez patrol Związku Powstańców Śląskich i zrewidowany, a po tym, gdy znaleziono u niego broń i opaskę ze swastyką – został na miejscu rozstrzelany… Podobne były okoliczności i losy drugiego członka bielskiego Selbstschutzu, nauczyciela zawodu Hansa Raschke – i on uległ śmiertelnemu zranieniu, a obaj uznani zostali przez nazistów bielskich za wielkich bohaterów i nazwiskami ich uczczono dwie ulice. Natomiast członków Związku Powstańców Śląskich i Związku Zachodniego, a także harcerzy, Niemcy ścigali bezlitośnie, upatrując w nich najgorszych swych wrogów; cudem chyba tylko udało się ujść z życiem właścicielowi nieodległej piekarni Cieszyńska 47, wielkiemu patriocie Stefanowi Kułakowskiemu…