Żywiec: widok na dzwonnicę z wieży kościoła parafialnego, w tle widoczny ratusz, okres międzywojenny

Przy kościele parafialnym od strony północnej, w narożu rynku znajduje się kamienna dzwonnica. Pierwotnie stała tam dzwonnica drewniana zbudowana w roku 1582, fundowana przez Komorowskich. Rysunek tej najstarszej utrwalił Andrzej Komoniecki w Dziejopisie Żywieckim. Według rysunku założona była na rzucie kwadratu, miała pochyłe ściany i zwieńczona była nadwieszoną izbicą i hełmem ostrosłupowym z czterema wieżyczkami na narożach. Najstarsza dzwonnica spłonęła w roku 1711. Obecna murowana wzniesiona została w latach 1723-24 staraniem właściciela Franciszka Wielopolskiego. Przy budowie wykorzystano dawne podmurowanie, więźbę wykonali cieśle Wojciech Barabasz z Żywca i Stanisław Gąsiorek z Rychwałdu. Mury dzwonnicy wieńczy namiotowy dach kryty czerwoną dachówką i zakończony miedzianą banią, żelaznym krzyżem, chorągiewką z herbem Wielopolskich – Starykoń. Pod dachem, na najwyższej, czwartej kondygnacji znajduje się ornament zwany falą, wykonany techniką sgraffitową. Wewnątrz dzwonnicy zachowała się interesująca więźba drewniana i schody prowadzące do dzwonów.
Na zewnątrz na dzwonnicy znajdują się cztery pamiątkowe tablice poświęcone: setnej rocznicy bitwy pod Racławicami oraz pamięci Tadeusza Kościuszki – 4 kwiecień 1894 r.; poległym mieszkańcom miasta Żywca w wojnie obronnej 1918-20; poległym legionistom z miasta Żywca 1914-1934; pobytowi Ojca Świętego Jana Pawła II w Żywcu 22 maja 1995 r.
W roku 2001 podczas gruntownego remontu dzwonnicy z miedzianej bani, znajdującej się na samym szczycie, wyciągnięto 40 dokumentów będących kronikarskim opisem wszystkich remontów obiektu, łącznie z dokumentem opisującym powstanie kamiennej dzwonnicy. Wszystkie dokumenty zostały napisane w języku polskim. Najstarszy pochodzi z 1723 roku. Reszta pochodzi z wieków: XVIII, XIX, oraz z okresu międzywojennego. Oprócz dokumentów w bani znalazły się: pocztówki, fotografie rynku, stare gazety, monety. Cały oryginalny zbiór obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Miejskiego w Żywcu. Natomiast po remoncie, do bani, zostały włożone kopie starych dokumentów oraz informacje o współczesnym Żywcu.

Opis przygotowała i zdjęcie udostępniła Dorota Firlej.