W miejsce wyburzonej chałupy, w latach dwutysięcznych powstał okazały, rzekłbym nawet: starannie wkomponowany w szacowne otoczenie: szpital i siedziby bielskich znakomitości (m. innymi architekt Stańco, rzeźbiarz Grabowski, budowniczy Drabczyński), budynek developerski. Nad wejściem do niego zawisła belka stropowa ze starego domu, a więc zachowana została pamięć i o nim, i o ludziach którzy tu bytowali...

W sytuacji, gdy wpasowany w działkę nowy budynek jest niemal niewidoczny na zdjęciu - w zamierzeniu naśladującym to sprzed półwiecza, stosowne jest chyba zamieszczenie jeszcze jednego zdjęcia - samego tylko nowego budynku! Po wietrzącej się na słoneczku pościeli i ręcznikach widać, że mieszkają tu najnormalniejsi ludzie.

No i jeszcze zbliżenie belki stropowej ze starego budynku, która zawieszona została na honorowym miejscu, nad wejściem do domu. Napis w stareńkiej, niezbyt ortograficznej niemczyźnie: "ERBAUT DEN 18ten APRILL 1846 A.H." znaczy: "Zbudowano 18-tego kwietnia 1846 po Chrystusie"

Rekapitulując parę dni temu swoje wpisy na życzliwych łamach „Beskidii” – bagatela: od października 2014 roku ukazała się ich pokaźna liczba 246 (!), wróciłem do zdjęcia nieistniejącego już, parterowego domku Moniuszki Nr 16, a to z uwagi na komentarze Pasjonatów: Andrzej001 i ~JiB2; związanych ciepłymi, osobistymi wspomnieniami z mieszkańcami tego domu sprzed wielu, wielu lat… Zatem Im właśnie dedykuję to wyszperane w swoich zasobach zdjęcie zrobione wiosną 1974 roku, kiedy to z obiema córkami: „pierwszokomunistką” Urszulką i maleńką Grażynką, udaliśmy się spacerkiem na Cmentarz przy ul. Grunwaldzkiej. Zanim jednak zdecydowałem się na tę publikację, zapytałem Urszulę o jej zgodę na pokazanie zdjęcia, na którym ma tak zaciśnięte oczy: „Oczywiście, nie pamiętasz już? – przecież śmiejąc się, zawsze przymrużałam oczy!” Przypomniałem sobie też wydarzenie osobiste związane z tym domem, a właściwie jego rozbiórką: spacerując kiedyś tamtędy ze swoim pieskiem Quinnie, uwagę moją zwróciło coś połyskującego wśród rupieci i śmieci wysypujących się z kubła ustawionego za widoczną na 1. planie tują; okazało się to być … różańcem świętym, po oczyszczeniu − najpiękniejszym, jaki kiedykolwiek widziałem, znawcy zarzekali się, że to różaniec typu papieskiego…

Alicji najcenniejszy, bo uratowany ze śmietnika, Różaniec Święty…