Sygnatura tego cudownego unikatu: Jan Martyniak, "Kąpielisko letnie przy Białce", l. 50. XX w.?, akwarela na tekturze; własność: Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej. Inaczej zupełnie sobie wyobrażałem to kąpielisko – z opowieści o nim mojej Mamy Walerii, skoro były tam osobne baseny dla pań i panów, dziewczynek i chłopców – musiało być przecież dosyć rozległe, jakże więc mogło się mieścić na wąskim pasku zieleńca pomiędzy Białką i ulicą Wenzelisa (teraz Sempołowskiej)? No i jak chłopcy mogli podglądać dziewczynki przez dziury w deskach, skoro ich baseny, według akwareli, nie sąsiadowały ze sobą? Ta zapewne więcej alegoryczna, aniżeli dokumentalna akwarela, przedstawiająca oflankowany wieżyczkami i chorągwiami długi, drewniany, parterowy budynek, sporo jednak wyjaśnia, podobnie jak płynąca przed nim młynówka – za moich czasów na tym odcinku skanalizowana, a dopiero za torami kolejowymi płynąca odkrytym, betonowym korytem pod murami fabryk. Publikację tej akwareli z bielskich zbiorów muzealnych zawdzięczamy patriotyzmowi lokalnemu i życzliwości aż czterech osób: Pana Piotra Dudka – Prezesa S-ki AQUA który mi ją pokazał, Pana Piotra Keniga – Kierownika Muzeum Techniki który mnie skierował pod właściwym adresem, Pani Dyrektor Muzeum Historycznego Iwony Purzyckiej – która wyraziła zgodę na publikację na stronie „Beskidii” i wreszcie Pani Elżbiety Teresy Filip, kurator Zbiorów Etnograficznych – która mi ją udostępniła. Wielkie dzięki!