Zdjęcie z opisem wstawiam jako kontynuacja dyskusji na temat tłumaczenia "Kamitzer Platte". W latach 30 XX w. tłumaczono lub po prostu nazywano Szyndzielnię "płytą Kamienicką". Takich podpisów pod zdjęciem tego schroniska jest kilka.

Na przestrzeni wieków Szyndzielnia nosiła wiele nazw nadawanych jej przez wielojęzycznych mieszkańców zasiedlających niegdyś te okolice. Jak już wspomniano w komentarzach, pierwsze znane nam określenie znajdujemy w dokumencie z 22.11.1592 opisującym granice bielskiego lasu miejskiego, w którym pojawiają się nawet dwie nazwy: polska "Jaworny" i niemiecka "Orlitz-Berg". Obie jednak z jakichś powodów nie przetrwały zbyt długo i zostały wyparte przez inne formy.
Na dostępnych mi mapach archiwalnych Szyndzielnia występuje aż do połowy XIX w. prawie tylko i wyłącznie pod tajemniczą nazwą "Girasberg", np. na tej wydanej w 1736 r. przez Wielanda (Principatus Silesiae Teschinensis). Ciekawym wyjątkiem jest tutaj wykonane w 1763 r. pierwsze mapowanie austriackie (Josephinische Landesaufnahme), w którym nagle pojawia się "Gatsck B[erg]" – czyżby niezdarny zapis fonetyczny znanej nam już góralskiej formy "Gaciok"? Tego nie można wykluczyć. Górale nazywali tak dość rozległą wtedy polanę na opadającym łagodnie na północ grzbiecie Szyndzielni. Owa polana istnieje zresztą w szczątkowej formie do dziś jako Hala Kamienicka lub Polana Gacioki.
Drugie mapowanie austrackie (Franziszeische Landesaufnahme) z lat 1836-1840 przedstawia już głównie typowo niemieckie formy nazewnicze dla większości bielskich gór. Północna część masywu Szyndzielni (wspomniana wyżej polana) występuje tu jako "Ortplan", co było zresztą starym lokalnym określeniem tego terenu używanym przez mieszkańców pobliskiej wsi Kamienica. Sam wierzchołek zaś nosi nazwę Schindl B[erg], z niem. Schindel = pol. gont (rum. șindrilă = góral. szyndzioł). Jest bardzo prawdopodobne, że również jej polska odmiana "Szędzielny Groń" była już wtedy w użyciu.
Dominującą w oficjalnym nazewnictwie formą stała się jednak funkcjonująca równolegle od 2. poł. XIX w. nazwa "Kamitzer Platte" (sporadycznie też jako "Kamitzerberg", jak w rozprawie naukowej Kolbenheyera z 1862 r.), którą z czasem przetłumaczono (wg mnie niepotrzebnie) na język polski jako "Kamienicka Płyta". Na szczęście ten językowy potworek nie zdołał się u nas na dobre zadomowić i na placu boju została już tylko "Szyndzielnia" – na mapach z lat 30-tych przedstawiana czasem w lekko zmienionej formie (np. "Szyndzielna" na Mapie Taktycznej Polski z 1934). Z kolei w języku niemieckim jedynie nazwa wybudowanego w 1897 r. schroniska ("Schindelbaude") może przypominać nam jeszcze o starych góralskich szyndziołkach. Dziękuję i pozdrawiam!