Chętnie przyznaję: mój osobisty stosunek do osoby I. Marszałka Józefa Piłsudskiego naznaczony jest uznaniem i sympatią, mimo posiadanej wiedzy o Jego wadach i błędach – ot, jak u większości genialnych ludzi! To nie tylko implikacja posiadanej wiedzy i przemyśleń, ale i wpływów rodzinnych: zwłaszcza mojej Matki – choć żadna z Niej nie była polityczka, wyrażała się o Nim zawsze pozytywnie, widziała w Nim niesamowitego Patriotę, człowieka tolerancyjnego religijnie i narodowościowo, Wybawcę Ojczyzny 1920 roku, nie potępiała Go za przewrót majowy 1926 roku, upatrując w nim konieczność tamtych czasów, podkreślała, że gdy w Bielsku rozeszła się wiadomość o Jego śmierci w dn. 12.05.1935 roku, wielu Bielszczan – w mieście wciąż przecież jeszcze w przewadze niemieckojęzycznym, otwarcie płakało na ulicy! Co ciekawe – rozpaczali za Nim zwłaszcza Żydzi… Stąd nie mogę sobie odmówić zamieszczenia na tych łamach jeszcze kilku wpisów z tego unikatowego, niemal miesięcznego pobytu I. Marszałka w Moszczanicy. Myślę, że informacja iż Marszałek, uważany powszechnie za „zwierzę polityczne”, był miłośnikiem przyrody i jego ulubione spacery nieodmiennie prowadziły do ogrodowo-sadowej części parku pałacowego, zaskoczy niejednego Pasjonata! Badał tam niczym jakiś botanik krzewy, warzywa, kwiaty, porównując je ze znanymi sobie z Wileńszczyzny i Sulejówka. Zainteresowanego P.T. Pasjonata odsyłam w tym miejscu do zasobów NAC, w których niejedno jeszcze takie zdjęcie dokumentalne; natomiast przedstawione tu zdjęcie archiwalne zawdzięczamy stronie internetowej ZSAiO w Żywcu-Moszczanicy, widzimy na nim „Dziadka” w szarym legionowym mundurze noszonym na co dzień, z laseczką w ręku, przypatrującego się uważnie jesiennym różom chyba…