Ponieważ z odszukaniem tego Kamienia Steckli (Stecklastein) może być trochę problemów – zapewne z bratem Alfredem nie odnaleźlibyśmy go bez szkicu i wskazówek zawsze życzliwego Dyrektora Muzeum Techniki p. Piotra Keniga, podaję wyczerpujący opis trasy: Zza schroniska na Dębowcu kierujemy się zielonym szlakiem turystycznym na Szyndzielnię, rzadko uczęszczana ścieżka prowadzi holwegiem dosyć stromo pod górę przez las mieszany, po ok. 20 min. droga łagodnieje i wchodzimy do rzadkiej urody lasu bukowego, po minięciu krótkiego podmokłego odcinka wchodzimy na rozstaj dróg: z prawej strony otwiera się widok na Aleksandrowice i Wapienicę, na wprost nieoznakowaną stromą ścieżką na szczyt Cubernioka (731 m npm), na lewo zielony szlak prowadzi nas niemal po poziomnicy, romantyczną wąską ścieżką przez gęsty las mieszany aż do przełęczy Dylówki (722 m npm). Kamień Steckli znajdziemy po przejściu tą ścieżką ok. 300 m od rozstaju dróg, w odległości ok. 50 m przed wybitnym lewym zakrętem na stromym jarze, tzw. Suchy-Klamm, jakieś 15 m niżej w gęstych dosyć zaroślach porastających strome zbocze z lewej. Ze ścieżki Kamień widoczny tylko w zimie! Powrót albo przez Dylówki czerwonym szlakiem na Dębowiec, albo tzw. Ścieżką Troistą (Drei-Wege-Weg) za niebieskim znakiem ku dolnej stacji Kolei Linowej. Ten niezbyt męczący, nieco ponadgodzinny spacer polecić można każdemu miłośnikowi gór i krajobrazu ojczystego nie tylko ze względów turystycznych, ale i poznawczych: Kamień Steckli jest ostatnim znanym mi reliktem historycznym na Ziemi Bielskiej, z zachowanym w oryginale napisem! Z tradycji ustnej zanikają niestety inne nazwy związane z tą okolicą, nawet w wersji przełożonej na język polski: stroma rozpadlina na zakręcie ścieżki: Suchy-Klamm, łąka powyżej: Wolfswiese, uroczy zakątek z źródłem Potoku Wilhelmshoferbach (Dębowiec ?) opodal Dębowca: Gimsaquelle i Gimsastein! To se ne vrati – Pane Hawranku …

Ród Stecklów, czy w pisowni spolszczonej Steków przez długi czas pełnił funkcje gajowych, leśniczych w lasach należących do rodziny Larisch’ów. O ten kamień dbał mój Św. Pamięci dziadek syn gajowego z Nałęża. Ale to miło, że ktoś spoza rodziny się zainteresował. To tylko jeszcze jedno potwierdzenie, że Steklowie na Śląsku Cieszyńskim mogą się czuć u siebie, bo są tu obecni od wielu pokoleń.

trudno rozpoznawalne dojście,w nagrodzie `dotknięcie`prawdziwej historii