Szkoda tego naprawdę pięknego budynku. Porównując jego piękno z obecną zabudową, wiemy niecoś o decydentach.

Fenomen pamięci: utkwił w niej widziany oczyma 4-letniego brzdąca, gdzieś od obecnego Skweru Zamenhofa, "kiosk" o dachu namiotowym z czerwonej dachówki, ledwo dostrzegalny w głębi tuż przed dworcem ... I skądś wiedziałem, że to fryzjer - których przed wojną w Bielsku było co niemiara, podobnie jak restauracji (dobrych!), piekarni (o znakomitym pieczywie), małych sklepików (tanich!) i szewców (solidnych!). Eh, łza się w oku kręci ... A słowo kiosk też wymawiało się inaczej niż dziś: "kijosk", niektórzy zaś mówili "kiosek"!

A ja pamiętam taki murowany kiosk z gazetami (Ruch) stojący na Słowackiego przy Chopina, w narożniku parku. Czy jeszcze stoi?

No nie ma go niestety już, podobnie jak wiele innych bielskich kiosków gazetowych. Pozostał i w mojej pamięci z tym dachem namiotowym, który był ośnieżony, jako że było to przy okazji ostatniej przed wojną imprezy mikołajowej na wypełnionej do ostatniego miejsca sali Strzelnicy ...