Tramwaje na Kustronia

Jeżeli te zdjęcia to początek, wycieczki przez Bielsko wzdłóż torów linii 1. To już sie ciesze ;)

Dokładna lokalizacja: Mijanka na przystanku "Staw".

Widok w którym kierunku? Dworzec czy Park Ludowy? Czy wtedy ta ulica nazywała się Kustronia? Chyba inaczej?

Składy są na mijance. Prawy zdąża do Cygańskiego Lasu, lewy w kierunku dworca kolejowego.

Proszę o jeszcze więcej :) A propos, tramwaje na nasze ulice już nie wrócą, ale niebawem wróci Jelcz Ogórek.

Jelcz Ogórek? A w jakim charakterze?

W charakterze zabytkowego autobusu, który będzie można np. wynająć. Więcej: http://www.beskidzkie-autobusy.com/ogorek/

wspaniałe i cudowne fotki pamiętam Bielskie Tramwaje ... łza się kreci w Oku ...

Przystanek "STAWY". Ostatnia mijanka przed stacją końcową w Cygańskim Lesie bielskiego tramwaju. Wozy tramwajowe zasłaniają stojący na chodniku przy przystanku kiosk "RUCHU". Po prawej, powyżej, w latach 60-tych XXw. wybudowano hale produkcyjne zakładów "BELOS". Dla tramwaju jadącego w kierunku Cygańskiego Lasu, następny przystanek to "GENZER", natomiast dla tramwaju jadącego do miasta-Dworzec PKP- to "FOLWARK". Przestanek był zlokalizowany przy budynku, w którym znajdował się sklep spożywczy, tzw. "Spółdzielnia" i stoi do dnia dzisiejszego przy ul. gen.Józefa Kustronia, przy skrzyżowniu z drogą na Szydzielnię (Olszówkę).

Budynek fabryczny widoczny z lewej strony to nadbudowany po wojnie budynek Zakłądów Przemysłu Lnianego "Wilamowice" własności inż. Kazimierza Krzyżanowskiego. Po wojnie zakłady upaństwowiono i mieściły się tam m.innymi znane wszystkim zmotoryzowanym warsztaty samochodowe TOS. Córka Właściciela, Pani Ada była przez długie lata powszechnie lubianą Kierowniczką Klubu Osiedlowego "Strzcchy" przy ul. Piotra Skargi... A za stawami - obecnie "Belosem" od Partyzantów odchodzi ul. Blokowa, gdzie willę właściciela sklepiku psmanteryjnego z Pl. Żwirki i Wigury objął tow. Marian Drewniak; stąd codziennie z tego przystanku dojeżdżał tramwajem (!) do Komitetu Miejskiego; można go było zagadnąć - ludzkie panisko!

Mam pytanie: dlaczego przystanek nosił nazwę ``Stawy``? Czy faktycznie były tam stawy?

Przystanek z mijanką pierwotnie nazywał się Staw (niem. Teich). Był w sąsiedztwie, po drugiej stronie ulicy, spory staw, a przy nim olejarnia. Forma Staw/Teich widnieje na biletach sprzed wojny i z czasów okupacji. Kiedy i dlaczego ze Stawu zrobiły się Stawy, należałoby wyśledzić...

Jestem przekonany iż widoczny budynek w tle to oddział ,,B,, dziewiarnia ZPW Welux im.Niedzielskiego istniejący do dziś w przeciwieństwie do rodzimego zakładu wyburzonego pod Gemini.

Z tego stawu brała początek młynówka tocząca leniwie wody u stóp Wzgórza Młyńskiego, skrajem fabryki Josephyego (Befama), ulicą Przekop i przez Plac Josephyego (Żwirki i Wigury), dalej pod Wysokim Trotuarem aż po Wzgórze, gdzie się łączyła z Niprem, następnie gdzieś pod "Patrię" gdzie był folusz i dalej w kierunku budynku C.K. Radcy Tajnego Burdy, gdzie wpadała przez widoczny dotąd "tunel" do Białki (umyślnie nie piszę Białej - nie cierpię tej nazwy dla rzeki mego dzieciństwa!!!) Rzeczony Staw został osuszony i zbudowano w tym miejscu "Belos". Strumień skanalizowano - analogicznie do wszystkich licznych pozostałych w Bielsku i Białej. Wreszcie nastał porządek: żadnych tam młynówek, potoków czy Krzywycj Mostków, Ordnung i Glanz!

O ile pamiętam warsztaty samochodowe TOS nigdy w widocznym budynku nie istniały, znikły w trakcie budowy dwupasmowej drogi, ul.Partyzantów

Ale do TOSu wjeżdżało się na 100% z obecnej ul. Kustronia, kierownikami i mistrzami byli p.p. Wisła, Papla, Handzlik, inż. Korczyk! A dwupasmówka powstała później, gdzieś pod koniec lat siedemdziesiątych.

TOS był na 100% na kolejnej parceli za budynkiem fabrycznym (patrząc na zdjęcie). Były to niskie, bezładne zabudowania, typowe dla dla czasu i funkcji. Pamiętam dokładnie, bo mój tata naprawiał tam swoje często psujące się Wartburgi i Moskwicze, a ja nieraz mu towarzyszyłem i plątałem się po placu warsztatowym. I jeszcze gwoli ścisłości: tytuł "Tramwaje na Kustronia" jest mylący. Kiedy jeździły tędy tramwaje, nie było Kustronia, ale Partyzantów. Czyli raczej "Tramwaje na dzisiejszej Kustronia", albo lepiej "Mijanka Stawy".

czy to już koniec zdjęc z tej serii?

Z tego co się ostatnio dowiedziałem przez jednego człowieka nie wiem czy to akurat ten z Danii. Ale pewien człowiek najprawdopodobniej z samego Bielska przed likwidacją tramwaju w Bielsku, wziął aparat i takie właśnie robił kolorowe zdjęcia. Mało tego idąc pieszo z fotografował całą linię tramwajową co parę metrów wszystkie mijanki mijające się tramwaje itd. i tych zdjęć bankowo ma całe mnóstwo i niestety jako autor tych zdjęć trzyma je u siebie w ukryciu. Znając życie zabierze je do grobu skoro do tej pory nie chciał się nimi pochwalić.. Pozdrawiam

Widoczny w oddali autobus to nie jest Jelcz "ogórek" !! To jest autobus `Bałtyk"-dośc tajemnicza konstrukcja z koszalińskiego Bumaru.

Historia bielskiego tramwaju to nie tylko jego piękne zdjęcia, zapamiętany charakterystyczny dźwięk dzwonka wybijany nogą, mozolny, codzienny trud przewozu tysięcy pasażerów, nocny przewóz tysięcy ton węgla do kotłowni włókienniczych fabryk i jednej z pierwszych miejskich elektrowni. Gwoli kronikarskiej ścisłości należy także odnotować tragiczne zdarzenia, jakie były z udziałem tramwaju. To zdjęcie przypomina mi jedno z nich. Jest późne popołudnie 9 listopada 1956 roku, zapada jesienna ciemność. Ulice na przedmieściach Bielska mają rachityczne oświetlenie. Parę dni wcześniej spadł śnieg i leży jeszcze warstwą na chodnikach, poboczach i jezdni. Ruch samochodów jest minimalny. Wcześniej przejechała prędzej furmanka lub sanie. Tramwaj rusza z przystanku "Folwark" {następny za "Stawami"} w kierunku miasta. Niespełna 7-letni Rysiu Opyrchał (21 grudnia skończy 7 lat} wraz z kolegą wpadli na pomysł zabawy, polegającej na ślizganiu się na butach, po zaczepieniu się, za ostatnim przyczepnym wozem tramwajowym. Niestety, w pewnym momencie po straceniu równowagi, Rysiu zostaje dowleczony do następnego przystanku - "Molenda". Kolega będąc w takich samych tarapatach zdołał się odczepić. Wysiadający pasażerowie reagują, odczepiają go i zanoszą do czynnej przychodni zakładowej (praca wówczas była na trzy zmiany}. Rysiu trzyma się rękoma za rozpruty brzuch ale jego los jest już przesądzony - zakażenie robi swoje.Tego samego dnia umiera. Pochowany zostaje na cmentarzu przy ul. Grunwaldzkiej. Miał czterech, bardzo psiedsiębiorczych braci: Walter?, Wilhelm, Jerzy, Józef. Aktualnie leżą koło siebie tragicznie ginąc. Mieszkali na posesji pod numerem Kamienica 296, w której była przed II wojną światową piekarnia zbudowana przez ich ojca. Po wojnie, komuna ją odebrała właścicielom przekazując GS-owi. Posesja stała między "Folwarkiem" a "Stawami" przy d. drodze na Szczyrk lub do Cygańskiego Lasu. Następny przystanek za "Molendą" w kierunku miasta to "Granica Miasta" przy odejściu drogi do Kamienicy (d. ul. Karpacka). Od "Granicy Miasta" do Cygańskiego Lasu torowisko tramwajowe nie było utwardzone - ziemia i luźny kamień. I to była bezpośrednia przyczyna nieszczęścia oprócz lekkomyślności. Wiem o jeszcze jednym śmiertelnym wypadku z udziałem obsługi tramwaju prz tzw. "kuplowaniu" wozów tramwajowych na przystanku przy dworcu PKP. Szczegółów nie znam. Pozdrawiam z Beskidu Wyspowego.

Odnośnie nazyw "stawy". Na mapie z 1763 roku udostępnionej na stronie mapire.eu niedaleko tego miejsca znajdują się się się dwa zbiorniki wodne, stąd może ta nazwa? Co ciekawe na mapie z 1869, udostępnionej na tej samej stronie - już tylko jeden. Ehh, gdyby można było cofnąć się w czasie i zobaczyć te miejsca na własne oczy. Pozdrawiam!

Mam pytanie: Z tego co mi wiadomo, zajezdnia na ulicy Partyzantów mieściła 16 wagonów tramwajowych. Na końcówce Las Cygański była remiza na 4 wagony doczepne. Czyli łącznie było miejsce na 20 wagonów. Jednak w latach sześćdziesiątych Bielsko Biała posiadała ponad 30 tramwajów. Gdzie wobec tego stacjonowały pozostałe wagony? Czy rozbudowano zajezdnię na Partyzantów, czy po prostu tramwaje na noc stały na ulicy - jak na przykład w Toruniu?

W latach 60. na placu obok zajezdni (ściślej - dawnej elektrowni tramwajowej), na którym później stanął biurowiec Zakładu Energetycznego zbudowano "grzebień" tymczasowych torowisk. Z Partyzantów prowadziło do nich jednotorowe odgałęzienie. Bywało też, że pojedyncze tramwaje nocowały na przedłużeniu torów koło dworca, wchodzącym przez bramkę na tereny kolejowe. Ta bocznica miała taką zaletę, że wjazd na nią był możliwy i od Lenina, i od Piastowskiej, czyli łączyła obydwie linie tramwajów w naszej metropolii...