Zacznę od anegdoty z tamtych świetnych lat: „Co to jest samochód? Ano: samochód to jest pojazd klasy robotniczej, którym jeżdżą jej przywódcy!” Na tym zdjęciu widać ich w dzień Święta Majowego 1962, nie w swych limuzynach, lecz kroczących równym, robociarskim krokiem w kierunku stadionu KS „Stal” przy ulicy Żywieckiej – teraz już chyba Andrieja Greczki, honorowego obywatela B-B, gdzie odbędzie się uroczysty wiec; w tle fabryki przy ulicy 1 Maja. Proszę więc dobrze się im przyjrzeć: to ludzie którzy trzęśli Miastem i decydowali absolutnie o wszystkim, co się w nim w tym czasie działo! Niestety – ulotna pamięć zawodzi, kiedy próbuję ich wymienić po nazwisku: pilnie potrzebna pomoc pamiętliwszych Miłośników „Beskidii”… Na sto procent pewni możemy być tylko pana trzeciego od lewej, tego z zakręconym wąsem: to „Husiaty”, czyli Marian Drewniak, I. Sekretarz KM PZPR, do niedawna konsul w Mińsku. Z Google dowiemy się tylko tyle, że był z niego wielki despota, co znowu nic takiego nadzwyczajnego: jaki pan – taki kram, wszyscy ówcześni namiestnicy partyjni wzorowali się przecież na swych wodzach: Bierucie, Gomułce… Znajomy wydaje się młody pan pierwszy z lewej: może to Bronisław Paszek, Sekretarz Ekonomiczny KM PZPR, wspólnie z Towarzyszem Marianem twórca tzw. „koordynacji poziomej”, przynoszącej znaczne oszczędności w logistyce bielskich zakładów pracy, zwłaszcza gospodarce magazynowej i transporcie? No a piąty pan, wyksztalciuch w brylach i pod kapeluszem, zdaje się być Edwardem Karnasiewiczem – Prezydentem Miasta we własnej osobie, któremu mieszkańcy ponoć wiele zawdzięczali – z pewnością jednak nie hali sportowej, krytego basenu, sztucznego lodowiska czy choć boisk osiedlowych i nowych terenów zielonych… Wreszcie ostatni dryblas w beretce z antenką – to może Pan Libionka, Przewodniczący Związków Zawodowych, były i wtedy takie – a jakże, bo któżby przydzielał wczasy? A więc – nuże moi Państwo, wytężmy szare komórki i wspólnym wysiłkiem poprawmy i uzupełnijmy tę historyczną listę!